İnsanlara güvenmek bizi zayıflatır mı?

Bu sorunun cevabı aslında o kadar uzun uzun makale yazılacak bir şey değil, tek kelime evet ile özetleyebilirsiniz. Dünya üzerindeki insan çokluğunu iyi ve kötüler olarak bölerseniz şüphesiz insanlara zararı dokunan kötü statüsüne girecek insanlar daha çoktur.

Bu illaki ticarette dolandırma veya birilerine ciddi zararlar vermek değildir. İnsanı zayıflatacak olan güven için illaki birisine banka kredisi çekmenize gerek yok. Sevmek bazen sizi zayıflatır. Bu konuda tabi herkesi hatırladığı bir kötü vardır.

Birisine güvenmek onun için hayaller kurmak, onu diğer yürüyen insanlardan ayırmak her zaman bizim verdiğimiz değerden kaynaklanır ve bizi güçlendirir. Aşk dediğimiz boktan duygu yaşanırken ve  duygunun içerisindeyken güçlüdür. Ama o duyguları yaşadığınız insan gittiğinde geriye sadece pişmanlıklar kalır. Yaptığınız hatalarla ayna karşısında yüzleşmek kalır. Şükür pişman olacak bir hata yapmadık ama yapan birisini çok iyi tanıyorum ve buradan selamlar gönderiyorum. Burnu boktan kurtulamayasıca. Tabi aynı hatayı üst üste yapma şansı yoktur insanın, hani şöyle düşünün. Evinizin önünde bir çukur var. İçerisi çamur dolu, evden alelacele çıktınız ve ilk adımınız o çukur içerisine oldu. Son küfür kıyamet tekrar eve girdiniz üstünüzü değiştirdiniz vs. Tekrar çıkarken oraya basmak olur mu? Bunu yapmakta öyle bir şey, ha zevk almışsan ayağının oraya girmesinden orasını bilemem.

İnsanlara güvenmekte böyle bir şey işte, o çukurun başına açtıklarını bildiğin için üzerine basmadan geçtin ama ileride bir çukur daha gördün, ya bu çukur beni kirletmek demekten bir farkı varmı.

Geçmişte bıraktığınız insanlar sizin için birer tecrübedir, ama aynı hatayı yapmaya sürekli kararlı olursanız bu sonuç sizin seçiminizdir. Bu nedenle insanlara güvenmek için ilk önce onların bu güveni hak etmesi gereklidir.

Dikkat ! Çukurlardan uzak durun, çamur kız çıkabilir.