Çamurdan Kıza Aşık Olunmaz.

Herkesin Bir Hikayesi Vardır

Biliyor musun bize en başta yalan söylediler. İnsanlar doğup büyüyüp ölmüyor sadece. Arada bir aşk diye bir şey koymuşlar. Hepsinden daha acı. Çamur kız koyduk adını. Bana bizi anlat diyordu. Benim gözümden bir hayat yazıyorum. Ölüm kadar soğuk. Onun kadar kirli. Bu iyi dileklerle dolu bir elveda olmayacak. Sana çamur kadar kirli bir kızın hikayesini anlatacağım.

İnsanı aşk büyütür, sevgi güçlendirir. Umutlar ve hayaller bir yaprak gibi ağaç sarar gibi insan bedenini sarar. Ama ağaca yıkılmaz bir ihtişam veren şey iradedir. Kadın topraktır, ağaç toprağa aşık ve sıkı sıkı sarılmıştır.

Dünya üzerinde bir çok duygu var biliyorsun, bana göre bunların en güçlüsü nefrettir. Ne kadar insanı güçlendirse de sevgi aşk vs. Ağacından kırılan bir dal kin ile beslendiğinde bir baltaya dönüşür. Dışlandığı ağaçtan intakımını almakla kalmaz bir ormanı bile yok edebilir.

Toprağa sıkıca sarılırsanız, toprak buna o kadar çok alışır ki kendine muhtaç olduğunuzu sanar. Yeni şeyler arar, genel dünya yapısında var bu şey. Yürüyenler uçmak ister, uçanlar ise yüzmek. Yer göklere, iyi kötüye olduğu gibi siyahta beyaza aşıktır. Toprak ağacın sevgisi yerine yağmur damlalarının kokusunu tercih eder. Bir damla suyun çıkardığı 1 saniyelik koku için bir çok çiçek, fidan ve meyveden. Dev bir gölgeden vazgeçer. Çöller böyle oluşur, kadın yanlış kişiye güvenir. Doğru kişiyi seçmediğinde tek tek düşen yağmur taneleri zamanla artar. Islanması kolay olan toprağa yağmur bulutları yerleşir. Kötülük dolu kara bulutlar sularını boşaltır üzerine. Bir damlanın toprağıyla birleşmesiyle zevk alan, yağmurlar su gölü olduğunda çamura böyle dönüşür. Siz ağaç olsanız, bunu görerek yaşayabilir misiniz ?

Asıl sana sormak istediğim soru şu. Ağaçsın, çok sevdin, toprak o kadar çok hata yaptı ki artık çamura dönüştü. Üzerinde çimenler bitmez oldu, Sen çürümeye başladın.

Bu cümleyi çok iyi anla. Toprağı çamur yapan sudan arta kalan ile yaşamaya mı çalışırsın? Yoksa, ölümün daha erken gelmesi için dualar mı edersin?

Unutma, insan kendine yakışan şekilde sevmelidir. Yani nasıl seveceğin senin şerefine kalmıştır.

• YÂSÎN-77: İnsan, bizim, kendisini az bir sudan yarattığımızı görmedi mi ki, kalkmış apaçık bir düşman kesilmiştir.
  

Anlıyorsun değil mi beni. Önemli olan gelip geçici bir su damlası olmak değildir toprağa. Yıllar boyunca o toprak üstünde büyümektir fidanlarını. İki durumun oluşturacağı sonuçlarda bellidir. Seçim yine toprağın şerefine kalmıştır.

Geride kalan kelimeler dökülüyor… %1