Pişmanlık, affedilmek için yeterli değildir.

Bu tür şeyler kesinlikle sadece filmlerde oluyor biliyor musun?. Ölmeyen kurşun geçirmeyen baş roller, sürekli bir yalan içindeki hayatlar gibi gerçekten seven insanlarda sadece filmlerde oluyor. Bakıyorum bir insan bir insanı bu kadar sevemez diyorum. Belkide filmlerin günümüzdeki bize verdiği en büyük acı budur. Gerçek olamayacak kadar iyi bir şeyi sanki olabilir umuduyla arıyoruz.

Bu serüven içinde yaşarken hayatımızı yavaş yavaş, zevk alarak sırf hobi olsun ve kendilerince iyi vakit geçirmek için belki yok eden karaktersizler var biliyormusun. Bu ara yine şeref konusuna taktım kafayı ama söylemezsem ölürüm. Yaşamak bile insanın şerefine kalmış. İnsan birisinden beddua alacak kadar kötüyse aynada kendine bakıp kendi yüzüne tükürmüyorsa. Baktığında kendine, yaptıklarını hatırladıkça yaş akmıyorsa gözlerinden o insanın şerefinden de şüphe edebilirsiniz.